Հայկական Մարզի կառավարիչ (1830-1828թթ-ին) Ռուսական բանակի գեներալ-լեյտենանտ (10.10.1843թ.) Ռուսական բանակի հետևազորի գեներալ (բանակի գեներալ, 1856թ.) Ռուսաստանի պետական խորհրդի անդամ (1857թ.)
Կովկասի փոխարքայի պաշատոնակատար (1857-1858թթ-ին)
Վասիլի Օսիպի Բեբութով (Բարսեղ Հովսեփի
Բեբության) (ծն. 1791 թ., Թիֆլիս - 10.03.1858 թ., Թիֆլիս) ռուսական ռազմական
ականավոր գործիչ է, հայ-գրիգորյանական: Արժանացել է Ռուսաստանի բարձրագույն Սուրբ Անդրեյ Նախավկայի շքանշանի (1854թ.):
Սովորել է Թիֆլիսի ազնվական դպրոցում և 1807-1809 թթ-ին՝ Պետերբուրգի
առաջին կադետային կորպուսում: Զինվորական ծառայությունն սկսել է 1809 թ-ի
դեկտեմբերի 13-ին Խերսոնյան գրենադական գնդում: 1810 թ-ին նշանակվել է
Կովկասյան զորքերի հրամանատար գերենալ Տորմասովի համհարզ, իսկ 1812թ-ին նրա
հետ փոխադրվել է Լատվիա: Մասնակցել է 1812 թ-ի Հայրենական պատերազմին,
կռվել ֆրանսիական մարշալ Մակդոնալդի դեմ և հասել մինչև Մեմել: 1816 թ-ին
նշանակվել է Կովկասի կառավարչապետ Ա.Պ Երմոլովի համհարզ: 1817 թ-ին,
դիվանագիտական հանձնախմբի կազմում, գեներալ Երմոլովի հետ Հայաստանով անցել է
Թավրիզ ու Թեհրան: 1821-1825 թթ-ին եղել է լեյբ գվարդիայի Սեմյոնովյան
կապիտան, ապա՝ Մինգրելյան գնդի հրամանատար: Մասնակցել է կովկասյան
մուսուլմանական ցեղերի դեմ մղվող մարտերին: 1825-1827 թթ-ին եղել է
Իմերեթիայի կառավարիչ: Քաջաբար մարտնչել է 1828-1829 թթ. ռուս-թուրքական
պատերազմում, ռազմավարական մեծ հմտություն դրսևորել Ախալցխայի գրավման ու
պաշտպանության ժամանակ (1828 թ-ի օգոստոսի 9-ին ջախջախել է Քոսա Մահմեդ
փաշայի 30 հազարանոց բանակը): 1830-1838 թթ-ին եղել է Հայկական մարզի
կառավարիչ: 1844 թ-ին նշանակվել է Հյուսիսային և Լեռնային Դաղստանի զորքերի
հրամանատար, կռվել լեռնականների առաջնորդ Շամիլի դեմ: 1847-1853 թթ-ին և 1854-1858 թթ-ին եղել է Անդրկովկասյան
եկրամասի քաղաքացիական վարչության պետ և գլխավոր վարչության նախագահ:
1853-1856 թթ. Ղրիմի պատերազմի ժամանակ եղել է Կովկասյան կորպուսի
հրամանատար: Աչքի է ընկել Բաշքյադիքլարի (01.12.1853 թ., թուրքերը տվել են 8
հազար սպանված) և Քյուրուկ-Դարայի (24.06.1854 թ., 20 հազարանոց բանակով
գլխովին ջախջախել է Մուստաֆա փաշայի և նրա խորհրդական, անգլիացի գեներալ
Գյույոնի 60 հազարանոց բանակին) ճակատամարտերում: Քյուրուկ-Դարայի մոտ
տարած փայլուն հաղթանակի մասին լուրն ստանալուց հետո Նիկոլայ Ա կայսրն ասել
է. <<Իշխան Բեբութովն ուզում է զարմացնել ինձ իր հաղթանակներով, իսկ ես նրան կզարմացնեմ իմ պարգևներով>>,
և Կովկասում առաջիններից մեկը, նրան պարգևատրել է Ռուսաստանի կայսրության
բարձրագույն՝ Սուրբ Անդրեյ Նախավկայի շքանշանով (այս պարգևը նախատեսված չէ
գեներալ-լեյտենանտի կոչման համար): 1854 թ-ին նշանակվել է Հյուսիսային
Կովկասի և Անդրկովկասի քաղաքացիական մասի կառավարիչ և Ռուսաստանի
սահմանային զորքերի հրամանատար: 1857 թ-ին հաստատվել է Ռուսաստանի Պետական
խորհրդի անդամ և Կովկասի փոխարքայի պաշտոնակատար: Գեներալ-մայորի աստիճանի
արժանացել է 1828 թ-ի սկզբներին: Պարգևատրվել է Սուրբ Ալեքսանդր Նևսկու
երկու (1849 թ., 1850 թ.), Սպիտակ Արծվի (1847 թ.), Սուրբ Գեորգիի 4-րդ
(1830 թ.), 3-րդ (1846 թ.), 2-րդ (1853 թ.), Սուրբ Վլադիմիրի 4-րդ (1820 թ.),
2-րդ (1845 թ.), Սուրբ Աննայի 4-րդ (1812 թ.), 1-ին (1829 թ.), պարսկական՝
Առյուծի և Արևի 1-ին (1835 թ.) աստիճանի շքանշաններով, <<Խիզախության
համար>> ոսկե սվինով (1829 թ.), 35 տարի ծառայելու համար ՝ ոսկե
զենքով (1852 թ.), Պարսկաստանի շահի ադամանդազարդ նկարը (1851 թ.):
