Դու միայն այն հողը չես, Որտեղ ես աշխարհ եմ եկել Եվ անցել ճանապարհ...
Դու իմ հոգևոր գոյության հենարանն ես, Միակը Տիեզերքում, Որտեղ Արարչածին Դրախտն է եղել, Որտեղ մարդկային իմ տեսակն է ձևավորվել Եվ որտեղ իմ տեսակը Դարձել է ազգ...
Եվ ազգ, հոգևոր դառնալու բյուր տարիներին Անցել է անգամ դժոխքի միջով...