Սիրելիներս, իմ
այս ՛՛ԵՐԵՎԱՆ՛՛ բանաստեղծությունը գրվել է ուղիղ 45 տարի առաջ, երբ առաջին
անգամ նշվեց քաղաքամայր Երևանի 2750-ամյակը: Այն ներկայացվել է հոբելյանի
առթիվ հայտարարված գրական մրցույթին և արժանացել խրախուսանքի /վերջին քառատողը տպագրվել է այն ժամանակ հրատարակվող ՛՛Սովետական Հայաստան՛՛ օրաթերթում/: Այսօր Երևանը ՛՛ծերացել՛՛ է 45 տարով: Ջերմորեն շնորհավորում եմ իմ մայրաքաղաքի 2795-ամյակը և մաղթում, որ ՛՛Մնա Հավերժ մայրաքաղաք...՛՛:
Տիգրան ՊետրոսՅանց Ե Ր ԵՎ Ա Ն
Երևան, Հայոց քաղաքամայր, Արգիշտին է դրել քո հիմնաքարը, Բայց դու կայիր դեռ նրանից առաջ: Դու Մարդատուն էիր, Դու Հայատուն էիր դեռ նրանից առաջ: Հրազդանի ձորում հարյուր հազար տարի մշակույթ էիր կերտում, Շենգավիթ էիր հիմնում, Ծիծեռնակաբերդում թշնամիներիդ դիմակայող բերդ կառուցում...
Երևան, Հայոց քաղաքամայր, Հայկական զեն ու զորքով Արգիշտի արքան եկել Եվ կարմրահող բլրի վրա, Արարատի դիմաց, Հիմնաքարդ դրել Ու կոչել է քեզ Էրեբունի:
Երևան, Հայոց քաղաքամայր, Քո գլխով դարերը ակնթարթի պես են սահել, Թշնամիներդ փոշի են դարձել դարերի մեջ, Եվ դու Էրեբունուց դարձել ես Երևան...
Երևան, Հայոց քաղաքամայր, Դու Հաղթել ես Ժամանակին, Դու եղել ես, դու կաս, Եվ պարտք ունես՝ Մնալ Հավերժ մայրաքաղաք...
Ժաննա ԳալստյանԵրևան, Հայոց քաղաքամայր, Արգիշտին է դրել քո հիմնաքարը, Բայց դու կայիր դեռ նրանից առաջ: Դու Մարդատուն էիր, Դու Հայատուն էիր դեռ նրանից առաջ:
