Մանկավարժական համալսարանի հումանիտար գրականության ընթերցասրահում տեղի ունեցավ Աղաբեկ Խաչատրյանի՝ «Բեկի», «Քաջարի» գրքի շնորհանդեսը: 

«Արցախ» կայքի տնօրեն, վաստակաշատ լրագրող Ռուբեն Գրիգորյանը նույնպես բարձր գնահատեց ազատամարտիկի հեղինակած գիրքը. «Երբ զենքի մարդն է գրիչ վերցնում,ուրեմն նրա սրտում դաշույնի պես խրված այնպիսի գաղափարներ կան, որ ուզում է  գեղարվեստորեն նկարագրել: Մեր ժամանակներում հայի հենց այսպիսի տեսակ է պետք, քանի որ պատերազմ տեսած այս մարդն  ունի ապրելու, սիրելու, արարելու ցանկություն: Նրա գրքում տեղ գտած ազնիվ հույզերը, մտքերը, հայրենասիրական գաղափարները սքանչելի պատկերները թիրախ ունեն և նպատակ»:

Գր. Ռուբինյան

                       Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական համալսարանի  գրադարանի դահլիճում տեղի ունեցած գրքի  շնորհանդեսը ուսանելի էր բոլոր առումներով ու նախ և առաջ այդ գրքից ու նրա հեղինակից ճառագող հայրենասիրական լիցքերով, նաև դահլիճում տիրող անչափ ջերմ մթնոլորտով:

        <<Քաջարի>> անվանված   գրքի հեղինակը  Արցախյան հերոսամարտի, այդ թվում նաև Շուշիի ազատագրման  մասնակից, Սպարապետ Վազգեն Սարգսյանի կոչով ստեղծված  <<Արծիվ Մահապարտների>> հատուկ գումարտակի  զինվորյալ, պատերազմի կրակներում թրծված-իմաստնացած, <<Ասպետաց ակադեմիայի>> գեներալ-մայոր Աղաբեկ Խաչատրյանն է` հայոց բանակում հայտնի  Բեկը:

         Երբ զենքի մարդն է գրիչ վերցնում,  մահվան աչքերին հազար անգամ նայած զինվորը, հաղթանակած հրամանատարը, նշանակում է` նրա հոգում մարտադաշտի պես եռացող  մտքեր, գաղափարներ կան: Նշանակում է` նա լուրջ ասելիք ունի և հոգու  անկասելի մղումով ցանկանում է գեղարվեստական խոսքով  իմաստավորել իր տեսած, իր արած կռիվը:

         Հեղինակի գրչի  տակից դուրս եկած  բառերը,  նրա մտքերը, հայրենասիրական գաղափարները, խորունկ  և ազնիվ հույզերը, սքանչելի պատկերները նման են իր էրզրումցի պապի հրացանից արձակված գնդակին, թիրախ ունեն և հեռահար նպատակ:

          Թիրախը թուրքն է, որ ամեն տեղ  նույնն է, որին, իր Մկրտիչ պապի պատգամով` պետք է խոցել: Նույնիսկ թուրքի նկարն էլ պետք է խոցել: Ազատամարտիկ, զինվոր ու հրամանատար Բեկը  թուրք-ադրբեջանցիների դեմ ծառս եղած  Արցախում իր մարտական ընկերների հետ  խոցեց  թուրքին, խոցեց նաև   հայոց Շուշին  պղծող նրա լուսանկարները:

        Կենաց-մահու  կռիվ տվող  Արցախում  նույն  կերպ է վարվում  <<Քաջարի>> անունը կրող ստեղծագործության  գլխավոր հերոսը`  Արաքսի այն ափին հորն ու մորը կորցրած, սիրած աղջկան կորցրած, ամեն  ինչ տանուլ տված,  հայրենազուրկ Դաղձ Իսամը:   Վիրավոր սիրտը եռացող ատելությամբ   լցված, տարիքն առաջացած  Իսոն գնաց Արցախ և այնտեղ լուծեց իր պապերի դարավոր վրեժը թուրքից`  հագեցնելով  հաղթանակի ծարավը:

       Այդուհանդերձ, Իսամն իր  արյունոտ հիշողություններով շարունակ այնտեղ է, իր բռնազավթված Հայրենիքում` Արևմտյան Հայաստանում: Գլխավոր հերոսի, ասել է թե` նաև  գրքի  հեղինակի  հեռահար նպատակն է այն: Եվ Դաղձ Իսոն այդ մասին է անվերջ պատմում իր երիտասարդ զինվոր ընկերներին` Արցախում տեղի ունեցած կռիվների կարճատև դադարների  ժամանակ:

        Հայոց  ցեղասպանության սահմռկեցուցիչ  պատկերները և ավելի քան 70 տարի հետո տեղի ունեցած Արցախյան ազգային-ազատագրական պատերազմի հերոսական դրվագները վարպետորեն միահյուսված են այս գրքույկում: Այդ զուգահեռների մեջ է նրա  ուժը: Ընդամենը 50 էջանոց այս գրքույկը, որ խնամքով ու պատասխանատվությամբ խմբագրել Է Աիդա Պետրոսյանը, ահավոր խտացում ունի իր մեջ` կորստյան չսպիացող  ցավը և հաղթանակի բերկրանքը: Եվ այդ  երկու անհամատեղելի զգացումների կրողը նույն մարդն է` ստեղծագործության գլխավոր հերոս Դաղձ Իսամը:

        Մեր ժամանակներում հայի հենց այս տեսակն է պետք` ոչ միայն կորուստների համար մորմոքող, այլև թշնամու հանդեպ վրեժխնդրությամբ լցված, ոչ միայն կարոտից տառապող, այլև կռվազան, պատերազմում հաղթանակելու ունակ հայի տեսակը: Դարձյալ արարելու-ստեղծելու, սիրելու ընդունակ հայը: Հենց  սրանք են հայի հոգեկերտվածքի գլխավոր բաղադրիչները, որոնցով էլ հեղինակը կերտել է գլխավոր հերոսի կերպարը: Իր այս ստեղծագործությամբ Աղաբեկ Խաչատրյանը ևւս ապացուցեց-հաստատեց, որ զենքն ու գրիչը նույն զորությունն ունեն: Այս գիրքն ուղղված է այսօրվա և գալիք սերունդներին` որպես կոչ:

        … Բայց  դառնանք  մանկավարժական  հնագույն  դարբնոց-համալսարանում տեղի ունեցած գրքի  շնորհանդեսին ու երկու խոսքով ներկայացնենք նրա մթնոլորտը :

        Դահլիճը լեփ-լեցուն էր  ազատամարտիկներով,  դասախոսներով,  ուսանողներով: Նախագահությունում էին մանկավարժական համալսարանի   գրադարանի տնօրեն,  Արցախյան ազատամարտի մասնակից, <<1000 հայազգի գեներալներ, ծովակալներ>>  հանրագիտարանի հեղինակ Տիգրան Պետրոսյանցը, որը  բարձր մակարդակով և ոգեղեն խոսքով վարեց այդ հրաշալի միջոցառումը, օրվա գլխավոր հերոս, <<Քաջարի>> գրքի հեղինակ Աղաբեկ Խաչատրյանը և նրա մարտական ընկերներ` գեներալ մայոր Սամվել Սաֆարյանը, որ 14 գրքի հեղինակ է, <<Ասպետաց ակադեմիայի>> գեներալ-մայոր  Արսեն  Ֆիդանյանը, Երկրապահ կամավորականների միության աշխատակազմի ղեկավար, Արցախյան ազատամարտի մասնակից, ջոկատի հրամանատար Հակոբ Հակոբյանը /պարոն Հակոբ/, Գիտադատափորձաքննական համալսարանի պրոռեկտոր Հովհաննես Թադևոսյանը, գնդապետ Կարեն  Առաքելյանը /Լյոտչիկ/, Տիգրան Արսենյանը  /ՀԱՄԽ-ից /,  <<Վերադարձ>> կինոսերիալի պրոդյուսեր, դերասան Ռուբեն Հովհաննիսյանը և այլք:

        Անկրկնելի էր նրանցից յուրաքանչյուրի խոսքը` Բեկի և նրա  գրքի մասին:  Եվ նրանք` հրամանատարի զինակիցներն ու  մարտական ընկերները, ասես, վրձնեցին-վերակերտեցին Հայրենիքի զինվորի առինքնող, հմայիչ մարդու  փառահեղ  կերպարը:

       Բեկի խոսքը հակիրճ էր, հատու, հասարակ:

      -Նոր սերունդը մեզանից ավելի ուժեղ է լինելու:

       Ֆիդայի չեն դառնում, ֆիդայի ծնվում են:

      Միայն ֆիզիկապես ամուր և հոգով արիները կարող են ֆիդայի-երկրապահ կամավորական-Հայրենիքի զինվոր  լինել:

       Հետո, զինվորականի  անմիջականությամբ, Բեկը վեր կացրեց դահլիճում նստած ուսանողներից մեկին ու թե` կարո՞ղ ես ասել` երբ է ծնվել Սպարապետ Վազգեն Սարգսյանը:

        Ուսանողը, որ ներկայացավ որպես ապարանցի, Մհեր անունով, վստահորեն նշեց  ոչ միայն Սպարապետի ծննդյան թիվը, այլև` ամիսն ու ամսաթիվը: Եվ Բեկն այնպես ուրախացավ, ինչպես կուրախանար իր ամենամոտիկ հարազատի, իր հոր, իր էրզրումցի պապի մասին կենսագրական ստույգ տվյալներ լսելուց:

       Ապա  դիմելով իր գրքի շնորհանդեսին ներկա  ուսանողներին, խոսքն աղջիկներին ուղղեց.

       -Մեր մայրերն են մեզ աշխարհ բերել, կյանքով նրանց ենք պարտական: Մաղթում եմ ձեզ, աղջիկներ, որ դուք էլ մայրեր դառնաք և Հայրենիքի համար զինվորացու հայ տղաներ լույս աշխարհ բերեք:

         Աղաբեկ Խաչատրյանի գրքի շնորհանդեսը վերածվեց հայրենասիրության մի անմոռաց և հուզիչ դասի:

         Իսկ մի քանի օրից ԼՂՀ-ում հանդիսավորությամբ նշվելու է Եռատոնը: Հրավիրված է նաև Շուշիի ազատագրման  մասնակից Աղաբեկ Խաչատրյանը` Բեկը:

         Ասենք` շնորհավոր  բոլորին ու խորին երախտագիտություն հայտնենք նրանց, որոնք  բովանդակ հայ ժողովրդին մի նոր Մայիսի 9 պարգևեցին: Եվ խոնարհվենք Արցախյան ազատագրական պատերազմում զոհված հերոսների սուրբ հիշատակի առաջ: Եվ աչքի լույսի պես պահպանենք նրանց արյան գնով նվաճված  ազատությունն ու անկախությունը: