Եղել
են, կան ու միշտ կլինեն մեր այն թշնամիները /դրսի, թե մեր ներսի/ ովքեր
խնդիր ունեն մեզ անմիաբանության մեջ մեղադրելով՝ թուլացնել, ավելին
ոչնչացնել մեր բնածին դիմադրողականությունն ու լուծել ներքինների համար
,,ստամոքսի,, դրսինների համար՝ մեր
պատմական՝ էթնիկական տարածքը ,,սեփականելու,, խնդիրը: Բայց դրա դեմ ԱԶԳԸ
միշտ կանգնել է: Կանգնել է բազումներից մեկը՝ Հայկը /որ ազգի Նահապետ
կկոչվի պատմիչ Խորենացու կողմից/, կանգնել են Արամ, Մենուա, Արգիշտի
Արարատյան տիրակալ-թագավորները, կանգնել են Երվանդյաններն ու
Արտաշեսյանները, Հայ Արշակունիները, որ տիրում էին և Հայաստանին, և
Պարսկաստանին /ասել է որ ոչ թե Տրդատը Պարսկաստանից եկավ, այլ նրա
նախորդներն էին Պարսկաստանի տիրակալներ դարձել/, կանգնել են Բագրատունի
տիրակալ-թագավորները, Զաքարյան տիրակալ-թագավորները, կանգնել են ի սկզբանե
հայերով բնակեցված Կիլիկիայում Կիլիկյան Հայաստան ստեղծած
տիրակալ-թագավորները, կանգնել են տասնիներուդ դարի կեսերից ազգային
ազատագրական պայքար սկսած ազգի սերուցքը՝ ԱԶԳԻ ՍԵՐՈՒՑՔԸ, որ այս ալբոմի
իմաստն է:
Ես խոսում եմ ՀԱՅ ԱԶԳԻ ԴԻՄԱԴՐՈՂԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ մասին: Ես
խոսում եմ ազգայնական-պահպանողական ԴԻՄԱԴՐՈՂԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ մասին: Ինձ, որ
քաղաքական պայքարի ասպարեզ եմ մտել անցած դարի վաթսունական թվականներին ու
կարողացել եմ հասնել երազանքիս՝ ԱՆԿԱԽ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ստեղծմանը՝ դառնալով նաև
նրա զինվորը, գերագույնը եղել, կա և կլինի ԱԶԳԻ ՍԵՐՈՒՑՔԻ պաշտամունքը և
ՄՇՏԱԳՈ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ: Ինձ համար չգո անձեր են սորոսները գարշապարը լիզող տրանս/աշխարհա/քաղաքացիները,
բոլոր տեսակի ու գույնի բազմազանները... Սրանք օտարի աղբակուտի կենվորներ
են միայն ու իրենց ապրած ժամանակում անգամ գոյություն չունեցողներ են: ԱԶԳՍ միշտ հարատևելու է իր այս ՍԵՐՈՒՑՔՈՎ...
Ես խոսում եմ ազգայնական-պահպանողական ԴԻՄԱԴՐՈՂԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ մասին: Ինձ, որ քաղաքական պայքարի ասպարեզ եմ մտել անցած դարի վաթսունական թվականներին ու կարողացել եմ հասնել երազանքիս՝ ԱՆԿԱԽ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ստեղծմանը՝ դառնալով նաև նրա զինվորը, գերագույնը եղել, կա և կլինի ԱԶԳԻ ՍԵՐՈՒՑՔԻ պաշտամունքը և ՄՇՏԱԳՈ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ:
Ինձ համար չգո անձեր են սորոսները գարշապարը լիզող տրանս/աշխարհա/
ԱԶԳՍ միշտ հարատևելու է իր այս ՍԵՐՈՒՑՔՈՎ...