Միրզաղանյանի
ու ֆակուլտետի դեկան` Յուրի Դավթյանի աջակցությամբ այցելեցին Էջմիածնի
Սրբ. Գայանե եկեղեցու բակում գտնվող Խենթի` Սամսոն Տեր-Պողոսյանի,
գերեզմանին, որը այդտեղ թաղվել է 1911 թ.:
Մեր շատ սիրելի
դեկանը` Յ. Դավթյանը, ոչ միայն աջակցեց, այլ նաև մեզ հետ եկավ Էջմիածին: Մեզ
հետ էին նաև մեր ԲՈՒՀ-ի Ա. Աբրահամյանի անվան հայոց լեզվի և գրականության
մեթոդիկայի կաբինետի վարիչ Հասմիկ Սահակյանը և
գիտական գրադարանի
տնօրեն Տիգրան Պետրոսյանցը, ով իր հայրենասիրական շնչով և ոգևորությամբ
մանրամասնորեն ուսանողներին պատմեց Խենթի և նաև նրա կողքին հանգչող
Մախլուտոյի մասին: Պրն. Պետրոսյանցը պատմեց նաև Եզր կաթողիկոսի
մասին, բացատրեց միադավանությունն ու երկդավանությունը, ստացանք Գայանե
եկեղեցու տերհոր օրհնությունը: Այնուհետև մեր բարի պրն. Ափինյանը
հերոսների գերեզմանի մոտ կանգնած ասաց իր ուսանողուհիներին.
-Երեխանե՛ ր ջան, ես ձեզ հետ եկել եմ այստեղ, որ դուք երդվե՛ ք, լուռ
երդվե՛ք` առանց բարձր, բարձրագոչ բառերի ու խոսքերի, լու՛ռ, մեր սրտի
ամենամաքուր անկյուններում երդվե՛նք աղոթելով, որ ողջ կյանքում հավատարիմ
կմնաք այն ուխտին, որի համար ապրեցին և գերեզման իջան այս սուրբ մարդիք:
Այսօր Հայաստանը միայն հայրենասեր մարդու կարիք ունի. իրավաբան, տնտեսագետ և
այլ մասնագետներ ունենք, բայց հայրենասեր չունենք: Մեր թափով մարդիկ
գնացին, և թափով հսկաների փոխարեն այսօր ուրիշ ձայներ են լսվում ի
...
Читать дальше »
