Երևան, Հայոց քաղաքամայր,
Արգիշտին է դրել քո հիմնաքարը,
Բայց դու կայիր դեռ նրանից առաջ:
Դու Մարդատուն էիր,
Դու Հայատուն էիր դեռ նրանից առաջ:
Հրազդանի ձորում հարյուր հազար տարի
մշակույթ էիր կերտում,
Շենգավիթ էիր հիմնում,
Ծիծեռնակաբերդում թշնամիներիդ դիմակայող
բերդ կառուցում...
Երևան, Հայոց քաղաքամայր,
Հայկական զեն ու զորքով
Արգիշտի արքան եկավ
Եվ կարմրահող բլրի վրա,
Արարատի դիմաց,
Հիմնաքարդ դրեց
Ու կոչեց քեզ Էրեբունի:
Երևան, Հայոց քաղաքամայր,
Քո գլխով դարերը ակնթարթի պես սահեցին,
Թշնամիներդ փոշի դարձան դարերի մեջ,
Եվ դու Էրեբունուց դարձար Երևան...
Երևան, Հայոց քաղաքամայր,
Դու Հաղթել ես Ժամանակին,
Դու եղել ես, դու կաս,
Եվ պարտք ունես՝
Մնալ Հավերժ մայրաքաղաք...
Տիգրան ՊետրոսՅանց
1967 թ.
Հ.Գ. Գրվել է 1967 թ-ին և ներկայացվել Երևանի 2750 ամյակի առթիվ
հայտարարված մրցույթին: Արժանացել է խրախուսանքի: Այստեղ տեղադրելուց առաջ
կրճատվել է:
