Տիգրան Հայազնի "1000 հայազգի գեներալներ, ծովակալներ" գիրքը ձեռք բերելու համար զանգահարել
098260351, 055260351
Արժեքը' 4000 դրամ
Հարցում
Վիճակագրություն
Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0
Главная » 2013 » Март » 30 » 1000 ՀԱՅԱԶԳԻ ԳԵՆԵՐԱԼՆԵՐ, ԾՈՎԱԿԱԼՆԵՐ. ԷՋ 120
14:40
1000 ՀԱՅԱԶԳԻ ԳԵՆԵՐԱԼՆԵՐ, ԾՈՎԱԿԱԼՆԵՐ. ԷՋ 120
ՔՐԻՍՏԱՓՈՐ ԱՐԱՐԱՏՅԱՆ
Հայաստանի Առաջին Հանրապետության բանակի հրետանու գեներալ-մայոր (մարտ, 1919թ.)
Քրիստափոր (Խաչատուր) Գերասիմի
Արարատյանը (ծն. 18.06.1876թ., ք. Նալչիկ - 10.12.1937թ., Երևան,
խորհրդային բռնության զոհ, գնդակահարվել է Երևանի մերձակա Ավանի ձորում՝
ներկայիս գազանանոցի տարածքում), Հայաստանի առաջին Հանրապետության բանակի
ռազմական գործիչ է: 1892թ. ավարտել է Թիֆլիսի կադետային կորպուսը, 1896թ.՝
գերազանցությամբ՝ Պետերբուրգի Միխայլովյան հրետանային ուսումնարանը, 1914թ.
՝ Ցարսկոյե Սելոյի սպայական դպրոցը, 1926թ.՝ Մոսկվայի Մ.Վ. Ֆրունզեյի
անվան ռազմական ակադեմիային կից բարձրագույն հրամկազմի դասընթացը՞ 1896թ-ին
ծառայությունն սկսել է Թիֆլիսի մոտ գտնվող Կոջորիի Կովկասյան հրետանային
բրիգադում: 1905-1906 թթ-ին կամավոր ծառայել է Արևելքում և մասնակցել
1904-1905թթ-ին ռուս-ճապոնական պատերազմին, աչքի ընկել Սիպի Հայի և
Խերուսիի ճակատամարտերում: 1914-1917թթ. Առաջին համաշխարհային պատերազմին
մասնակցել է Արևմտյան ռազմաճակատում, եղել է 21-րդ հրետանային բրիգադի 1-ին
հրետանային մարտկոցի հրամանատար, ապա՝ շտաբային սպա, ռուսական հրետանային
առաքելության դիրքերում տեղակայված ռումինական հրետանու տեսուչ: Ռուսաստանի
կայսեր տապալումից հետո ռումիններից առաջարկ է ստացել գեներալի աստիճանի
շնորհումով ծառայել նրանց բանակում, որից հրաժարվել է: 1918թ-ի հունվարին
Թիֆլիսում հանդիպել է ռուս-ճապոնական ռազմաճակատից հայտնի գեներալ-մայոր
Թովմաս Նազարբեկյանին և նրա առաջարկով նշանակվել նորաստեղծ Հայկական
առանձին բանակային կորպուսի հրետանային բրիգադի հրամանատար: 1918թ-ի մայիսի
22-27-ին մասնակցել է Սարդարապատի հերոսամարտին: Հայաստանի Հանրապետության
կազմավորումից հետո ծառայել է ՀՀ զինված ուժերում: 1918թ-ի օգոստոսի 9-ին նշանակվել է Հայկական առանձին
դիվիզիայի հրետանային բրիգադի հրամանատար: 1919թ. մարտին ստացել է հրետանու
գեներալ-մայորի աստիճան և նշանակվել Հայաստանի Հանրապետության զինվորական
նախարար (մինչև 1920թ. մայիսը): Այս շրջանում հայկական զինուժի թվակազմն
աճել է, հայկական ռազմամիավորումների ջանքերով Հայաստանին են միացվել
Թուրքիայի կողմից
բռնազավթված
տարածքները, ճնշվել են Հայաստանում թուրք-թաթարական ազգաբնակչության
հակահայկական շարժումները: Նախարարի պարտականությունից ազատվելուց
անմիջապես հետո նշանակվել է ՀՀ զինված ուժերի հրետանու վարչության պետ: Այս
պաշտոնում ակտիվ մասնակցություն է ունեցել հայ-թուրքական պատերազմին,
մասնակցել է Կարսի ճակատում ծավալված մարտական գործողություններին: Գերի է
ընկել թուրքերին Կարսի զավթման ժամանակ (1920թ. հոկտեմբեր): Ազատվել է
Հայաստանի կառավարության ղեկավար Ալեքսանդր Մյասնիկյանի միջնորդությամբ:
1921-1925թթ-ին եղել է Հայկական 76-րդ լեռնահրաձգային դիվիզիայի
հրամանատարի տեղակալ - հրետանու պետ: Զորացրվել է 1926թ-ին: Զորացրվելուց
հետո եղել է Երևանի պետական համալսարանի և գյուղատնտեսական ինստիտուտի
ռազմագիտության ամբիոնների վարիչ: Պարգևատրվել է Սուրբ Գեորգիի 4-րդ, Սուրբ
Աննայի 4-րդ, Սուրբ Ստանիսլավի 3-րդ, 2-րդ աստիճանի շքանշաններով, ոսկե
զենքով (Մոսկվայի ռազմական ուսումնարանների 1896թ-ի շրջանավարտների
զորահանդեսում ցուցաբերած գերազանց պահվածքի համար, հանձնել է անձամբ
Ալեքսանդր 3-րդ կայսրը, պարգևի կոթին եղել է <<Գեներալ Մոիսեյ
Արղութինսկի-Դոլգոռուկովին՝ Կովկասի փոխարքա, կոմս Ալեքսեյ
Երմոլովից>> մակագրությամբ):
