Իմ ,,1000 հայզագի գեներալներ և ծովակալներ,, գրքի մի օրինակ խոստացել էի
,,Ֆեյսբուքյան,, ընկեր Ռեգինա Վրեժի Ճաղարյանին: Ռեգինան եկավ
մանկավարժականի գրադարան օրվա առաջին կեսին: Պիտի գաղտնիք բացեմ՝ մենք հին՝
,,Ֆեյսբուքից,, էլ առաջ ծանոթ-ընկերներ էինք Աջափնյակ վարչական շրջանից և
բացի այդ նա մեր համալսարանի մշակույթի ֆակուլտետի մենեջմենտի բաժնի
մագիստրատուրայի ուսանող է: Անբռնազբոսիկ զրույց ծավալվեց հազար ու մի թեմայի շուրջ: Ու թեև երեկոյան 16-րդ թաղամասի երեխաների համար
միջոցառման պատասխանատուներից մեկն էր, ու մերթնդմերթ հեռախոսով
պայմանավորվածություններ էր ճշտում, անգամ հանձնարարություններ տալիս, բայց
խոսակցությունը հետաքրքիր էր և ժամանակն այնպես ,,թռավ,, որ դժվարությամբ
պիտի հասներ դրան: Ինչ լավ է, որ մենք ինքնուրույն մտածող, քաղաքական
քայլեր կատարող երիտասարդներ ունենք: Ավելին՝ պարզվեց բանաստեղծություններ է
գրում ու դրանք զետեղել է իր էջում և պատրաստվում է գրքով մատուցել
ընթերցողներին: Կատակեցի Համո Սահյանի խոսքերով. ,,Ում վրա ուզում ես մատդ
դիր/ Այս տարի տպում է հատընտիր...,, բայց հետո, երբ որոշ գործեր կարդացի
մտածում եմ կատակս հետ վերցնել:
Մնում է, որ կայանալու ճանապարհին
Ռեգինան շարունակի իր ինքնուրույն քայլերը, իսկ ,,ֆեյսբուքն,, էլ
հնարավորություն տա լավ ընկերներ գտնել... Մնում են մյուսները, ում գիրք եմ խոստացել /ևս երկու ընկեր/:
