Հովհաննես ջան, բարի երեկո:
Տիկին Մելանյան շատ սրտնեղեց, որ իր էջում, իր ռեպլիկի տակ ինձ նամակ ես
ուղղել: Բայց ինձ համար խիստ հասկանալի իրավիճակ է. ինչ ինքն ասում է՝ ես
դրանում կամ ու կամ: Եղբայր, հիմա գամ գործնականին: Այս տարի լրանում է մեր
համալսարանի 90-ամյակը: Այս ծիրի մեջ սեպտեմբերին /ավելի շատ գուցե
հոկտեմբերին, երբ ուսանողները պրակտիկաներից վերադառնում են/ պլանավորում
եմ գրական երեկո նվիրված Հովհաննես Շիրազին, քանի որ նա 1935-1937
թվականներին սովորել-ավարտել է մեր համալսարանի Գյումրիի մասնաճյուղի
/երեկոյան/ բանասիրական բաժինը /ֆակուլտետի դեկանն էլ եղել է գրող Անդրանիկ
Հովսեփյանը/: Օրվա ծրագիրը, ցուցադրությունը, հյուրերը, խոսք ասողները
մինչ այդ կպլանավորենք /կխորհրդակցենք այդ ուղղությամբ/: Կարծում եմ լավ
միջոցառում կլինի:
