Բարի կեսգիշեր Զորիկ: Առաջարկդ /Գառնին քանդել և նոր քարերով վերականգնել
կամ դրան տալ 13-րդ դարի եկեղեցու կերպար/, իհարկե, ենթատեքստով, թե առանց
դրա՝ բանի նման չէ: Բայց հիմա խոսքս դրան չի վերաբերում: Պարզապես մի
փոքրիկ ուղղում: Գառնին հելլենիստական կառույց չէ և ունի հայկական նախաձև:
Եթե գոնե մի անգամ տեսել ես Մուսասիրի նկարը, այն որ իր թալանի արձանագրությունում
պատկերել է Սարգոնը, ապա պիտի մտապատկերում ունենայիր այն: Իսկ Մուսասիրը
կառուցվել է մ.թ.ա 10-9-րդ դարերում: Մուսասիրի այդ նկարի հանգույն մ.թ.ա.
5-րդ դարում Հունաստանում կառուցվեցին Պարթենոնն ու նույնատիպ կառույցները:
Հիմա լուծիր խնդիրը. ով ումից կարող էր ազդվել և հինգ հարյուր տարի հետո
կառուցված հունական մուսասիրատիպ կառույցները որքանով կարող էին լինել
՛՛հելլենիստական՛՛ և գալ Հայաստան որպես նորույթ: Գառնին հին հայկական
ճարտարապետության արգասիք է, հայկական է և կառուցված է հայերի ձեռքով: Իսկ
հեգնանքդ ու այն այլ պատկերով փոխելը հիմարություն է....
Տիգրան ՊետրոսՅանց
ՀԳ. Զորիկ, տեքստդ կորցրեցի ու ստիպված իմ դիմապատին եմ գրում պատասխանս:
Hovhannes PapikyanՀենց
Գառնիի կողքին եկեղեցի էին կառուցել, որ հավատավոր մարդիկ Գառնիի Տաճարից
ճանապարհը թեքեն ու մտնեն եկեղեցի: Ես չգիտեմ, շա?տ մարդ էր Տաճարը թողած
մտնում եկեղեցի: Հիմա, այս թեմայի առումով, ասեմ - եթե պիտի այնտեղ մի բան
վերանորոգվի, խնդրեմ, այդ կիսակործան եկեղեցին կարող է լինել, ինչու? ձեռք
տալ հեթանոսական (միակը Հայաստանում) Տաճարին: Ես պահում եմ Տիգրանի կողմը:
Տիգրան ՊետրոսՅանցՀովհաննես
ջան, միանշանակ ճիշտ ես: Տաճարի կողքին կլոր հատակագծով /Զվարթնոցի փոքր
կերպարով/ եկեղեցի է կառուցված եղել: Բայց նախ և առաջ պիտի վերականգնել Աղցի
արքայական դամբարանի վրա կառուցված եկեղեցին: Հուշում եմ Զորիկին, որ այդ առաջրկությունն անի ում ցանկանում է:
Հիքսոս Արթուրպետք
չէ ոչ մի եկեղեցի այնտեղ վերականգնել... Գառնու մեջ երկու եկեղեցի կա,
կարծում եմ այդ համայնքի համար լի ու լի բավարար է... մի հատ էլ "սուրբ
սիոն" Գառնու տաճարի կողքին, ճոխ չի՞ լինի....
Levon DrnoyanԿարծում եմ, Զորիկ Գալստյանի «առաջարկը» մաքուր հումոր էր և ծաղր՝ ուղղված Գառնիի կամուրջը փչացնողներին: Եվ ոչ ավելին:
Տիգրան ՊետրոսՅանցՀարգարժան
պարոն Դռնոյան, անգամ ՛՛ծաղրը՛՛ պիտի տեղին լինի և ազգի պատմական
արժեքների խնդիրը չշոշափի: Իսկ իմ խոսքի իմաստը երևում է Դուք էլ չեք
ըմբռնել, իմ խոսքը սովետահայ ՛՛հելլենիզմի՛՛ խնդրին է ուղղված և ավելի
ոչինչ: Իսկ Հիքսոս Արթուրի մտահոգությունը երկրորդում եմ:
Levon DrnoyanՁեր
ասածը միանգամայն ընդունելի է, ես գրեցի միայն Զ,Գ.-ի շարժառիթի և ոճի
մասին: Լավ, եթե խոսքը գնաց Գառնիի տաճարի մասին, ապա դնում եմ այդ
ճարտարապետական գոհարի՝ իմ գեղագիտական ընկալումը՝ մի բանաստեղծության
ձևով: Նկատեմ, որ ես էլ ևս ոճի առումով այն համարել
եմ հելլենական - բայց զգացել եմ, որ այն հայկական է - Ձեր և նման
դիտարկումների՝ այդ ոճի բուն աղբյուրների մասին, տեղյակ չեմ եղել:
Հարգանքներս:
ԳԱՌՆԻԻ ՏԱՃԱՐ
Օ՛, մարդկային սրտի գաղտնիք, Քո մասին եմ ես խորհում, Երբ տաճարն այս` շուքով անտիկ Նորից իմ աչքն է շոյում:
Ինչու՞ սիրտս չի թրթռում Գեղեցկության դեմ վերին, Պաշտամունքով չի խոնարհվում Հրաշագեղ ձևերին:
Մեր վանքերն են վեհ ու խոնարհ` Անպճնությամբ մայրական, Անանց հրճվանք սրտիս համար, Սիրո աղբյուր մշտական:
Շնչի մեջ էլ հելլենական Շքեղաշուք տաճարի Ես փնտրում եմ թոթովանքը Հայոց մանուկ հանճարի:
Եվ գտնում եմ անհուն խանդով Մայրամուտում այս քարե, Որ ծնվում է նոր հավատով Նոր արշալույս հանճարեղ:
Այնժամ սիրտս, չքնաղ տաճա'ր, Խոնարհվում է նաև քեզ, Քո հեթանոս զոհարանին Վառած խոնարհ մոմի պես:
